Temel Kaynağımız Kuran

Tüm kararsızlıklarımıza kararlılık, tüm çekimserliklerimize netlik, tüm sorunlarımıza çözüm olan Kur'an, bilgilendirmesi, temsilleri, çelişkisizliği, üslubu, anlam bütünlüğü ile taklidi imkansız bir hidayet kitabıdır.

Böyle bir kaynağın doğru olarak anlaşılmasında tartışmasız kaynağımız yine Kur'an'dır.

Bu konuda cevaplandırılması gereken sorular şunlardır: Kaynak sorununa yaklaşırken "sadece Kur'an" demek yeterli midir?

Kur'an'dan bağımsız, hatta alternatif olarak oluşan rivayet kültürüne teslim olmak çözüm müdür?

Kur'an'ın hayatımızdaki yerini tespit ederken, günümüzde iki tür sapma yaşanmaktadır:

"Tarihselcilik" ve "Tarih-Üstücülük".

İnsanı tanrısal vizyonla donanmış bir süper özne olarak takdim eden "tarihselcilik" de, anlamanın merkezine özneyi koyan "tarih-üstücülük" de modernist birer projedirler ve açıkça laik-seküler bir paradigmayı savunmaktadırlar. Birbirinin zıddı gibi durmalarına rağmen her iki proje de, kendisine gelenekten besleyici kökler bulup elde ettiği verileri temel olarak kullanmaktadır. Birbirinin alternatifi gibi durmalarına rağmen, benzer sonuçlara ulaşıyor olmaları hayli şaşırtıcıdır. Her iki metodoloji de Kur'an'ı hayata müdahil olması gereken temel bir kaynak olarak takdir edememiştir. Tarihselcilik Kur'an'ı bir "hatıra defteri" gibi algılamaktadır.

Tarih-üstücülük ise Kur'an'a, ön yargıları onaylayan bir "noter" işlevi yüklemektedir.

İnsanlara örnek olması gereken orta yolda vasat bir ümmet olarak sorunlara doğru teşhisler ve doğru çözümler üretmenin tek yolu, Kur'an'ı dayanak yapmaktan geçer. Çünkü sağlam kulp, güçlü zemin, tutanı selamet sahiline ulaştıracak Allah'ın ipi Kur'an'dır. İnsanlara İslam'ın nasıl yaşanacağının şahitliklerini göstermekle görevli ümmet, temel konularda ortak bir anlayışa varmak zorundadır. Çünkü temel kaynaklarda bile anlaşamayanlar hiçbir tutarlı şahitlik, örnek tanıklık ortaya koyamazlar.

"...Bu Kur'an, uydurulacak bir söz değildir. Aksine o, kendinden önceki vahyi tasdik eder. Her şeyi ayrıntılarıyla gösterir. İnanan bir topluluk için de bir kılavuz ve rahmettir" (12/Yusuf, 111)